/p. 61/ detur, non statim separatur a toto; an,
sicut simile libenter it ad simile, tanquam pars
ad totum aut tanquam pars ad cognatam partem,
unionis appetens, quae entitatis assecla est,
sic non libenter a toto separatur: iccirco tanquam
invita sensim atque lente distrahitur.
An quia fortassis inferiores guttae partes plus
terrae, superiores autem plus aëris habent.
DIALOGUS XI.
De motu et quiete proiectorum
in aëre.
Alex. –
A pluvia, quae aër est condensatus,
nunc ad aëris motum transcendamus
et disquiramus an motus sit
quietis causa, an e contra quies sit
causa motus. I. C. – An dicemus, ad
hanc quaestionem resolvendam, motum
esse quietis effectorem? Sane lapides, in aquae
superficiem per obliquum iacti, resiliunt.
E situla, aqua plena, circumacta, ne gutta quidem
effunditur. Urceus aqua repletus, cui
sit fistula imposita, si invertatur, aqua in fistulam
non descendet. Quiescit ergo aqua
per motum: motus igitur quietis causa est.
An vero animi gratia asseremus quietem esse
motus causam, ut allata exempla, si
acutius considerentur, confirmant? Alex. –
Quomodo id fieri potest? I. C. – In lapidis historia
duo sunt motus: unus deorsum, desilit enim
Indice
|
Pagine introduttive |
|
LIBER PRIMUS De Coelo et Aere |
|
LIBER SECUNDUS De Aqua et Terra |
|
LIBER TERTIUS De Animalium Generatione et Affectibus quibusdam |
|
LIBER QUARTUS SUBTILISSIMUS De Religione Ethnicorum |